Plantensoorten hebben een wetenschappelijke naam in het Latijn die uit twee delen bestaat. Deze binaire nomenclatuur, die in de 18e eeuw door Linnaeus is geรฏntroduceerd, beschrijft het geslacht en de soort. In de kwekerijwereld wordt die wetenschappelijke naam veel gebruikt, vaak met een aanvullende naam van het ras of cultivar.
Maar die naamgeving van planten is niet statisch. Het verandert omdat er nieuwe kennis is over verwantschappen van planten die consequenties hebben voor de naamgeving.
De kwekerijwereld gebruikt soms ook nog andere aanduidingen, zoals een merknaam. Marco Hoffman, onderzoeker bij PPO Wageningen UR, gaat in het zeer uitgebreide artikel Ontwikkelingen in naamgeving en registratie van cultuurplantenย (PDF-bestand) in het blad Dendroflora uitvoerig in op ontwikkelingen rond de naamgeving.
